We wczesnym okresie rozwoju muzyki jako sztuki synkretycznej mogło to być narzędzie, które służyło do podkreślania rytmu, towarzysząc śpiewom, mowie oraz tańcom. Na grzechotce mogła „grać” jedna osoba lub też grupa ludzi, posługując się wówczas większą liczbą tych narzędzi. Grzechotki w muzyce pierwotnej wiązały się bezpośrednio z rytuałem magicznym i z kultem. Grzechotki były niezbędnymi przedmiotami różnorodnych praktyk magicznych, spełniały rolę amuletów, środków apotropeicznych, odpędzając i odwracając swoistymi dźwiękami wpływy złych mocy. Z biegiem czasu, gdy uległa zmianie rola muzyki w życiu, zmieniła się także rola tych przedmiotów.