TRWANIE DŹWIĘKÓW

Przywołują wichury łamiące z trzaskiem drzewa, bulgoczące grzęzawiska, szemrzące górskie potoki, hałaśliwe miasta i przepełnione symfoniami natury ciche wioski. Poprzez imitowanie w zabawach zjawisk dźwiękowych dziecko przywołuje i uzupełnia zda­rzenia rozgrywające się na pograniczu świata fikcji i świata realnego, tworząc tym samym ilustrację dźwiękową konstruowanych sytuacji. Trwanie dźwięków; ich wysokość, barwa oraz porządek następowania po sobie uzależnione są od decyzji dziecka, od czasu jaki potrzebny jest na wykonanie czynności dźwiękotwórczej czy na wykonanie w przestrzeni ruchu, tworzącego zjawiska akustyczne oraz od wy­korzystywanego źródła dźwięku. Takie właśnie udźwiękowienia konkretnych zdarzeń zabawowych są naturalnymi dopowiedzeniami muzycznymi, które z czasem mogą ewoluować w kierunku narracyjnych wypowiedzi muzycznych,tworzących autonomiczne, rozbudowane formy, opowiadające historie, rozgrywa­jące się w wyobraźni dziecka.