Dziecko rozrzucając przedmioty, rozchlapując wrodę, rozsypując koraliki, tłukąc gliniane naczynie czy wykonując inną czynność dźwiękotwórczą lub konstruując akcję dźwiękową jest w akustycznym centrum. Dźwięki rozbrzmiewające wokół niego w całej swojej przestrzennej rozciągłości przekraczają materialną skończoność przedmiotu i rozpływając się znikają. To intrygujące ujawnienie się i zanikanie dźwięku, jego wędrówka i błądzenie w przestrzeni, zbliżanie się i oddalanie, wzajemne przenikanie i nakładanie się różnych materii dźwiękowych sprawiają, że dziecko podejmuje grę, podejmuje wyzwanie stawiane przez dźwięki i przestrzeń. Szkolne eksperymenty dźwiękowe, ruchowe i werbalne winny sprzyjać indywidualnym poszukiwaniom w obrębie wielu dziedzin ludzkiej działalnościzamiłowania oraz predyspozycje uczniów.
SZKOLNE EKSPERYMENTY
