W zabawie poznaje swoje możliwości, rozwija się, kształci w zakresie ról społecznych, potrzeb, w tym potrzeb estetycznych, systemów wartości proponowanych mu przez środowisko, w którym żyje. W toku tego bardzo złożonego i długotrwałego procesu rozwojowego dochodzi do własnych przemyśleń, pytań, wniosków. Zaczyna tworzyć, a jego twórczość pozwala mu ukonkretniać świat bodźców w grupę zjawisk, przeżyć, przedmiotów. Jest to wynikiem m.in. rozwoju jego wyobraźni, emocji i umysłu. Można powiedzieć inaczej, że w miarę rozwoju dziecko organizuje świat dźwięków, począwszy od pierwszych nieartykułowanych dźwięków aż do pełnego rozwoju mowy, śpiewania piosenek, tańca oraz świat barw, kształtów itd. od niekontrolowanych bazgrot aż do świadomego budowania formy plastycznej, określania tematów prac.
POZNAWANIE SWOICH MOŻLIWOŚCI
