Dziecko mniej lub bardziej świadomie słucha różnorodnych dźwięków, np.: śpiewu ptaków, wiatru, burzy, piosenek, utworów instrumentalnych itd. Słuchając rozwija uczucia i wyobraźnię, tworzy świat baśni i iluzji. Jest to warunek niezbędny dla jego prawidłowego rozwoju. Twórczością człowiek wyraża radość i chęć życia oraz podziw dla piękna. Śpiew i ruch jest wyrazem harmonii w jakiej człowiek żyje ze światem i przyrodą. Komponuje pieśni i hymny pochwalne. Dziecko w prostych zabawach improwizacyjno-muzyczno-ruchowych określa swoje przeżycia, sytuacje, problemy oraz wiedzę. Świat bodźców, w jakim dziecko wzrasta kształci jego wrażliwość estetyczną oraz przyszły poziom odbioru estetycznego. Przez wrażliwość estetyczną rozumiem umiejętność odbioru i różnicowania poziomów kategorii piękna w miarę rozwoju oraz kształcenia zmysłów i wiedzy człowieka.
MNIEJ LUB BARDZIEJ ŚWIADOMIE
