Stosowane tutaj orzeczniki to przeważnie określenia przymiotnikowe, występujące w mowie potocznej, np. [utwór jest:] ładny, szybki, melodyjny, skoczny, rytmiczny, wesoły, przyjemny, smutny, spokojny, uroczysty itp. Rzadziej przywołują skojarzenia, np. [utwór] przypomina mi walką; kojarzy mi się z lataniem; wyobrażam sobie, że jestem na weselu i tańczą walczyka; jakby śpiew ptaków; jakby śpiewał skowronek; szczęśliwy człowiek gra na fortepianie o lesie; to gra świerszcz na skrzypcach.Dzieci w tym wieku nie mają bowiem jeszcze rozwiniętych dyskursywnych umiejętności w argumentowaniu i uzasadnianiu — otwiera się tu więc pole dla działalności nauczycieli.