Pisząc o problemach współczesnej kultury Ch. Taylor stwierdza, że jedną z głównych bolączek współczesności jest indywidualizm, który w tym wypadku oznacza zerwanie z wszelkimi ograniczeniami. Odrzucanie wszelkich hierarchii i skupienie się wyłącznie na sobie określane jest często „narcyzmem”. Niektórzy postrzegają to zjawisko jako naturalne następstwo „eksplozji społeczeństwa per- misywnego” oraz realizowania postulatów antypedagogiki. Najważniejsze jest jednak to, że młody człowiek jakby zrezygnował z „drążenia” wielu konfliktów, które wydają się nadawać sens jego życiu. Stając się „sztucznym podmiotem”, człowiek współczesny odczuwa ten rodzaj samotności, który zamiast pobudzać do nowych poszukiwań, paraliżuje.