Stąd parzyste ułożenie odstępów, tak zwany takt parzysty, jest rytmem naturalnym i łatwiejszym do grania. Trudniejszym jest takt nieparzysty, w którym akcenty występują co trzy uderzenia. Dziecko utalentowane muzycznie posiada wrodzoną zdolność odróżnienia wysokości dźwięków. Tej zdolności nie można nauczyć, można jąjedynie kształcić. Natomiast można nauczyć rytmu, chociaż bywa to dość trudne i wymaga od nauczyciela cierpliwości i umiejętności dydaktycznych. Do nauki gry mogą służyć instrumenty o nieustalonej wysokości dźwięków, np.: skrzypce, gitara, wiolonczela oraz instrumenty klawiszowe o ustalonej wysokości dźwięków, np.: fortepian, akordeon i klawiatura elektryczna, zwana popularnie keyboardem. Z racji mojego zawodu pedagoga-pianisty zajmę się omówieniem fortepianu.