Za pierwowzór fortepianu uważa się gravicembalo col pian’e forte, który został skonstruowany około 1711 roku przez Włocha B. Cristoforiego. Fortepian ten posiadał drewnianą ramę, prostą mechanikę wiedeńską z młoteczkami ułożonymi w stronę klawiatury i nikły dźwięk. Jednocześnie w użyciu była mechanika angielska, z młoteczkami ułożonymi w stronę przeciwną, od klawiatury. Struny fortepianu ułożone były prosto i w poziomie. W 1822 roku Sebastian Erard, francuski budowniczy instrumentów, udoskonalił mechanikę fortepianu przez wprowadzenie podwójnego wymyku. Dawało to możliwość szybkiego powtarzania jednego dźwięku. Wprowadzona konstrukcja ramy metalowej zwiększyła skalę dynamiki gry, a krzyżowe ułożenie strun znacznie skróciło długość fortepianu.
O INSTRUMENTACH Z BLISKA
