Konkludując można stwierdzić, że ludowe dziecięce instrumentarium muzyczne, sięgające swą genezą czasów prehistorycznych a udokumentowane do dziś, zwłaszcza na obszarach etnograficznie zachowawczych, jest niezmiernie bogate zarówno pod względem typologicznym, jak i funkcjonalnym. Przedmioty te, będące wykwitem kultury ludowej, są wspaniałym reliktem egzemplifikującym autentyczne zaspokajanie potrzeb ludzkich w zakresie: wiary, poznania, ekspresji, piękna, wspólnoty, zabawy i rozwoju. Stąd narzędzia te, funkcjonujące w obrębie muzyki ludowej i dziecięcego świata dźwięków, możemy postrzegać wielorako. Mają one bowiem funkcje: religijno-filozoficzną, poznawczą, ekspresyjną, estetyczną, integrującą, zabawową i ogólnorozwojową.