Tego rodzaju przedmioty dźwiękowe funkcjonują głównie jako zabawki, wykonywane i używane przez dzieci. Pełniły także funkcje praktyczne, używano ich np. do celów informacyjno- -komunikacyjnych lub jako wabików w czasie polowania. Instrumentem rozpowszechnionym i szczególnie łubianym przez dzieci jest piszczałka bez otworów palcowych. Instrumenty te mają różną długość, najczęściej wykonuje się je na długość ręki grającego. Technika gry na tych instrumentach polega na umiejętnym zadęciu, przy pomocy którego można uzyskać dźwięki różnej wysokości, oraz na otwieraniu i zamykaniu palcem wylotu piszczałki. Materiał dźwiękowy tego instrumentu ma znamiona archaicznej skali lidyjskiej oraz góralskiej. Piszczałki bez otworów palcowych miały związek z tradycjami pasterskimi.
INSTRUMENTY ROZPOWSZECHNIONE
