Szacunek jaki wobec twórczości dziecka przejawia nauczyciel wyraża się w przyzwoleniu na poszukiwanie i odkrywanie jego własnej drogi, wyrzeczeniu się mentorstwa i metodycznego, natrętnego kształtowania podmiotu odtwórczego i odbiorczego. Dziecięca działalność muzyczna to przede wszystkim eksperymentowanie, poszukiwanie, radość obcowania z dźwiękami. Swoboda to zabawowe badanie rzeczywistości akustycznej, to tworzenie własnej muzyki, potrafiącej wyrazić najskrytsze pragnienia. To poszukiwanie własnej drogi i miejsca w świecie dźwięków. Podobnie jak dziecięcy teatr czy dziecięca sztuka plastyczna, działalność muzyczna dziecka jest wyrazem jego potrzeby dialogu z otoczeniem; z innymi dziećmi, z nauczycielem, przestrzenią, przedmiotami i samym sobą. Muzyczny dialog dziecka z otoczeniem może przyjmować najróżniejsze formy. Wielość form działalności muzycznej, różnorodność możliwości wyrażania siebie przez ruchi muzykę pozwala każdemu dziecku odnaleźć własne miejsce w świecie dźwięków.